Exultet iam angelica turba cælorum


O wahrhaft selige Nacht, dir allein war es vergönnt, die Stunde zu kennen, in der Christus erstand von den Toten.
O wahrhaft selige Nacht, dir allein war es vergönnt, die Stunde zu kennen, in der Christus erstand von den Toten.

Anzei­ge

Exul­tet iam ange­li­ca tur­ba cælorum:
exul­tent divina mysteria:
et pro tan­ti Regis vic­to­ria tuba inso­net salutaris.

Gau­de­at et tel­lus tan­tis irra­dia­ta fulgoribus:
et, æter­ni Regis sple­ndo­re illustrata,
toti­us orbis se sen­ti­at ami­sis­se caliginem.

Læte­tur et mater Ecclesia,
tan­ti lumi­nis ador­na­ta fulgoribus:
et mag­nis popul­orum voci­bus hæc aula resultet.

Qua­prop­ter astan­tes vos, fra­tres carissimi,
ad tam miram hui­us sanc­ti lumi­nis claritatem,
una mecum, quæso,
Dei omni­po­ten­tis miser­i­cor­diam invocate.
Ut, qui me non meis meritis
intra Levi­ta­rum numer­um digna­tus est aggregare,
lumi­nis sui cla­ritatem infundens,
cerei hui­us lau­dem imp­le­re perficiat.

Vers. Domi­nus vobiscum.
Resp. Et cum spi­ri­tu tuo.
Vers. Sursum corda.
Resp. Habe­mus ad Dominum.
Vers. Gra­ti­as agamus Domi­no Deo nostro.
Resp. Dig­num et iustum est.

Vere dig­num et iustum est,
invi­si­bi­lem Deum Patrem omnipotentem
Fili­um­que eius unigenitum,
Domi­num nostrum Iesum Christum,
toto cor­dis ac men­tis affec­tu et vocis mini­ste­rio personare.

Qui pro nobis æter­no Patri Adæ debi­tum solvit,
et vete­ris pia­cu­li cau­tio­nem pio cruo­re detersit.

Hæc sunt enim festa paschalia,
in qui­bus verus ille Agnus occiditur,
cui­us san­gui­ne postes fide­li­um consecrantur.

Hæc nox est,
in qua pri­mum patres nostros, fili­os Isræl
educ­tos de ægypto,
Mare Rubrum sic­co vesti­gio tran­si­re fecisti.

Hæc igi­tur nox est,
quæ pec­ca­torum ten­ebras colum­næ illu­mi­na­tio­ne purgavit.

Hæc nox est,
quæ hodie per uni­ver­sum mund­um in Chri­sto credentes,
a viti­is sæcu­li et caligi­ne pec­ca­torum segregatos,
red­dit gra­tiæ, soci­at sanctitati.

Hæc nox est,
in qua, des­truc­tis vin­cu­lis mortis,
Chri­stus ab infe­ris vic­tor ascendit.

Nihil enim nobis nasci profuit,
nisi redi­mi profuisset.
O mira cir­ca nos tuæ pieta­tis dignatio!
O inæ­sti­ma­bi­lis dil­ec­tio caritatis:
ut ser­vum redi­me­res, Fili­um tradidisti!

O cer­te neces­sa­ri­um Adæ peccatum,
quod Chri­sti mor­te dele­tum est!
O felix culpa,
quæ talem ac tan­tum meruit habe­re Redemptorem!

O vere bea­ta nox,
quæ sola meruit sci­re tem­pus et horam,
in qua Chri­stus ab infe­ris resurrexit!

Hæc nox est, de qua scrip­tum est:
Et nox sicut dies illuminabitur:
et nox illu­mi­na­tio mea in deli­ci­is meis.

Hui­us igi­tur sanc­ti­fi­ca­tio noc­tis fugat sce­le­ra, cul­pas lavat:
et red­dit inno­cen­ti­am lapsis
et mæstis lætitiam.
Fugat odia, con­cor­diam parat
et cur­vat imperia.

O vere bea­ta nox,
in qua ter­re­nis cæle­stia, huma­nis divina iunguntur!

In hui­us igi­tur noc­tis gra­tia, sus­ci­pe, sanc­te Pater,
lau­dis hui­us sacri­fi­ci­um vespertinum,
quod tibi in hac cerei obla­tio­ne sollemni,
per mini­strorum manus
de ope­ri­bus apum, sacro­sanc­ta red­dit Ecclesia.

Sed iam colum­næ hui­us præ­co­nia novimus,
quam in hono­rem Dei rutil­ans ignis accendit.
Qui, licet sit divi­sus in partes,
mutua­ti tamen lumi­nis detri­men­ta non novit.

Ali­tur enim liqu­an­ti­bus ceris,
quas in sub­stan­ti­am pre­tio­sæ hui­us lampadis
apis mater eduxit.

Ora­mus ergo te, Domine,
ut cere­us iste in hono­rem tui nomi­nis consecratus,
ad noc­tis hui­us caligi­nem destruendam,
inde­fi­ci­ens perseveret.
Et in odo­rem sua­vi­ta­tis acceptus,
super­nis lumi­na­ri­bus misceatur.

Flammas eius luci­fer matu­ti­nus inveniat:
Ille, inquam, luci­fer, qui nes­cit occasum:
Chri­stus Fili­us tuus,
qui, regres­sus ab infe­ris, huma­no gene­ri sere­nus illuxit,
et vivit et reg­nat in sæcu­la sæculorum.

Resp. Amen.

 

Print Friendly, PDF & Email
Anzei­ge

Hel­fen Sie mit! Sichern Sie die Exi­stenz einer unab­hän­gi­gen, kri­ti­schen katho­li­schen Stim­me, der kei­ne Gel­der aus den Töp­fen der Kir­chen­steu­er-Mil­li­ar­den, irgend­wel­cher Orga­ni­sa­tio­nen, Stif­tun­gen oder von Mil­li­ar­dä­ren zuflie­ßen. Die ein­zi­ge Unter­stüt­zung ist Ihre Spen­de. Des­halb ist die­se Stim­me wirk­lich unabhängig.

Katho­li­sches war die erste katho­li­sche Publi­ka­ti­on, die das Pon­ti­fi­kat von Papst Fran­zis­kus kri­tisch beleuch­te­te, als ande­re noch mit Schön­re­den die Qua­dra­tur des Krei­ses versuchten.

Die­se Posi­ti­on haben wir uns weder aus­ge­sucht noch sie gewollt, son­dern im Dienst der Kir­che und des Glau­bens als not­wen­dig und fol­ge­rich­tig erkannt. Damit haben wir die Bericht­erstat­tung verändert.

Das ist müh­sam, es ver­langt eini­ges ab, aber es ist mit Ihrer Hil­fe möglich.

Unter­stüt­zen Sie uns bit­te. Hel­fen Sie uns bitte.

Vergelt’s Gott!